moja kawa

A nie, nie, mojej wersji znaku na temat zawieszonej kawy nie będzie. Tak sobie trochę tylko pomarudzę, bo dzień, jaki jest, każdy widzi, pochmurny i deszczowy. Taki trochę zadumany i prowokujący do refleksji, bo co innego można robić? Co prawda, to prawda, sami mnie do tych refleksji podpuszczaliście, to i napiszę. A jako że,  nazwisk autorów tym razem nie podawałem, poza samym laureatem, będzie trochę prościej, nikt się nie poczuje pouczany publicznie.

Temat tylko z pozoru był prosty, z pozoru, gdyż miał to być znak nietypowej akcji. Nie chodziło więc o proste pomaganie biednym, ani żadnym menelom, tzw. charytatywność, a zwykły ludzki, przyjazny gest ofiarowania, tak po prostu, ofiarowanie komuś nieznanemu tej kawy. Komuś, kto być może właśnie zapomniał tych kilku złoty a miałby ochotę na małą czarną, obojętne biznesmen czy student. Z drugiej strony, znak miał funkcjonować w określonym miejscu, wymagał zatem wyrazistości i nazwijmy to „rzucenia się w oczy”, niekoniecznie dużym rozmiarem. Tak oczywiście ja to widziałem. Nie da się bowiem projektować znaku nie przewidując jak on zaistnieje w określonym miejscu. I tu widzę problem kilku autorów, że to przewidywanie pominęli, zapomnieli, projektując znak co prawda na temat, ale jednak trochę tylko na temat, w oderwaniu od rzeczywistości jego funkcjonowania później.

Dla ułatwienia omawiania pogrupowałem prace o wspólnych cechach. Hasła pod jakimi są prezentowane proszę traktować całkowicie umownie.

Zacznę od końca, czyli od prac nietrafnych, moim zdaniem, powoli przejdziemy do tych ciekawych.

KUBEK

Najpierw wyjaśnienie – pod tym hasłem teoretycznie powinna się pojawić jeszcze jedna praca, z kubkiem, ale zakwalifikowałem ją do zupełnie innej grupy. Prezentowane wyżej cztery prace to tzw. projektowanie bezrefleksyjne. Autorzy myśleli o temacie nie specjalnie łapiąc ideę całej akcji. Minusem są też duże braki warsztatowe w wypadku rac 2, 11, 14. Problem główny zaś, to brak refleksji co znak de facto przekazuje, jaki komunikat można odczytać. Brak też myślenia  jak znak będzie funkcjonował w określonej przestrzeni, jak będzie, lub nie, czytelny.

ZIARNKO

Obie prezentowane prace powielają dokładnie te same błędy co omawiane wcześniej. Oprócz tamtych błędów mamy i nowe. Komunikat który jest nadawany mija się zupełnie z tematem kierując w zupełnie inną – stronę nr6 to raczej znak „miłośników kawy”, zaś nr 9 nasuwa ewidentne skojarzenie „czas na śniadanie”. Napisałem nie bez powodu „czas na śniadanie, wprawne oko skojarzy to być może z ziarnkiem kawy, ale niewprawne może zobaczyć parówki.  Błąd kolejny w pracy nr 6 to kolorystyka – znak już, tu na stronie traci na czytelności z racji zbyt małej różnicy między elementem ziarnka a tłem.

WIESZAK

Trzy prace wykorzystujące proste skojarzenie z wieszaniem. Dzieli je różnica w rozwiązaniu tej idei, od skrótowego połączenia kubka z kawą, przez bardziej miękką jego odmianę po ilustrację łopatologiczną. Wbrew pozorom to właśnie ta ilustracja przekazuje najbardziej zgodny z akcją komunikat, ale tak to jest z ilustracjami. Praca nr 3 w głosowaniu vox populi cieszyła się co prawda sporym wzięciem, o włos przegrała z nagrodzoną>

Michał Kasprzyk na na fejsie skomentował to tak:

„3. bo najczystsze choć zbyt dosłowne”

Ale, ta dosłowność jest pozorna. To, moim zdaniem, nie jest udana praca, z 2 powodów: 1/wieszak ubraniowy wnosi atmosferę odzieżówki/ szafy/ciuchów, 2/na dodatek tak narysowany przybiera piórka łabądka. Pozbawiony zatem logotypu znak jest czytelny, tyle że komunikat, jaki przekazuje, jest zupełnie niejasny. Zarzut, jaki postawiłem przy pierwszej grupie, jest aktualny również tu – brak myślenia o stosowaniu znaku i wynikających z tego uwarunkowaniach.

SERCE

Kolejne dwie prace, w tym nagrodzona, wykorzystują symbol serduszka. Zacznę omawianie od 2 komentarzy fejsowych, dotyczących nagrodzonej pracy:

Aga Kopera

” 8 – czytelny przekaz idei, ale szału nie ma. Wartałoby to (moim skromnym zdaniem) lepiej narysować. Głupio się wymądrzać, jak się nie wzięło udziału w konkursie (w następnym wezmę)”

Agata Jaworska-Pogudz

„8 – dla mnie najbardziej oddaje sens tej akcji, znak jest zgrabny i do wykorzystania np. na nalepkach, nie podoba mi się jedynie ta czerwień i brakuje typografii, ale chyba drobne zmiany autor może wprowadzić o ile wygra…”

Czy rzeczywiście oddaje sens akcji, jest czytelny przekaz? Jak rozumiem w przesłaniu chodzi o kawę zawieszoną „z sercem”, ale, no nie ma lekko, jest ale, niekoniecznie skojarzenie autorów komunikatu jest zbieżne z kojarzeniem symbolu przez odbiorcę. A symbol to bardzo utrwalony i jednoznaczny – miłość. Zatem z komunikatu nadawanego –  „podarowane z sercem”, który już jest powiedziałbym lekko dobroczynny w wymowie, odbiorca odczyta swój komunikat – „kocham kawę” (13)  lub „kawa dla zakochanych”. Zastrzeżenia budzi także strona techniczna, choć to akurat da się bezproblemowo dopracować, sprawa wyważenia optycznego znaku, umieszczenia w kole i czerwieni.

Harcepan Mawekrwi

„eeee…. Uwielbiam to uporczywe trzymanie się geometrycznych siatek, dzięki temu cała optyka znaku leci na łeb na szyję. Jak patrzę na takie loga to mam wrażenie że autor ma kij zamiast kręgosłupa, bo tak sztywno od linijki musi się geometrii trzymać. Bardzo 'Nie lubię’. Uważam bowiem że oko wciąż jest i powinno być ważniejsze od linijki.”

Maciej Łagun

„Chyba wiem o co chodzi Harcepan Mawkrwi. Znak jest niewyważony optycznie i faktycznie też to zauważyłem. Żeby tą samą filiżaneczkę bez spodka bardziej w lewo przesunąć, byłoby bardziej naturalnie. „

Harcepan Mawekrwi

„Przedmówca mnie widzę wyręczył. Tak dokładnie o to. Kiedy filiżanka bez ucha geometrycznie jest wpisana w środek, to dodane ucho strasznie ciąży w prawo dla znaku, a wpisanie tego w koło dodatkowo potęguje ten efekt, którego to efektu bez tego zbytecznego zresztą wg mnie koła by nie było. W ogóle, wpisywanie w koło to trudna sztuka bo ów koło właśnie tak uwydatnia wszelkie przesunięcia optyczne w lewo lub prawo (ostatnio za przykładem znaku promocyjnego Wrocławia. Na dodatek też kółko czerwone).”

Skoro już padło o wyważeniu optycznym znaku, to można jeszcze kilka drobnych korekt zrobić, ale na moje oko każda kolejna korekta sprowokuje kolejną inną W sumie można by również, zamiast spodek skracać lub środkować na nim filiżankę , rozciągnąć go w przecinającą koło białą linię udającą blat stołu. Czy zbyteczne jest to czerwone koło, jako tło? Otóż nie zgodzę się z tą tezą Harcepana, więcej, twierdzę, że to właśnie czerwone koło jest atutem, który pozwolił wygrać. Zerknijcie na zestawienie znaków przy głosowaniu i sami się przekonajcie. Przez tę czerwień znak wybija się na pierwszy plan wśród innych.

CIEKAWE

Cztery znaki wydzieliłem w osobną grupę, bo prezentują ciekawe podejście do tematu, ale też są dobrze narysowane. Znak 5 co prawda jest trudny sam w sobie do zinterpretowania, kawa czy szrapnel, trudno go, bez jakiegokolwiek objaśnienia dodatkowego przypisać akurat do tego tematu, równie dobrze sprzedawałby chińskie zupki na wynos. W każdym z pozostałych projektów, nr 1, 10, 12,  jest duży potencjał, choć wymagałoby to drobnych zmian, choćby kolorystyki, na bardziej agresywną. Wszystkie trzy przepadły w głosowaniu, choć to w nich upatrywałem zwycięzcy. Te trzy właśnie, moim zdaniem, niosą właściwy komunikat o idei „zawieszonej kawy”.

laureat książkursu nr 5

Zanim ogłoszę laureata mała konstatacja, smutna. Przyznam, że nie oczekiwałem sztucznego nabijania głosów i konieczności dokładnego ich weryfikowania, niestety, okazałem się optymistą zbyt wielkim. Zatem, po doświadczeniu tego książkursu, z góry informuję – w kolejnych edycjach będzie jury i koniec,  jednoosobowe czy wieloosobowe, ale koniec z vox populi.

Sprawa druga – nagrody. Niestety nie udało mi się zgrać logistycznie wysłania nagród w ramach jednej paczki, za co serdecznie przepraszam, zatem zwycięzca dostanie książki, ufundowane przez Pawła Tkaczyka i Andrzeja Gołąba, bezpośrednio od fundatorów.

A teraz podsumujmy głosowanie, które odbywało się dwutorowo – na blogu i na Facebooku. Zacznę od Facebooka gdzie głosy oddawane były tylko na dwie propozycje nr 3 i nr 8. Co ciekawe nie pojawiła się żadna inna opcja. Walkę na fejsie wygrała propozycja nr 3, stosunkiem głosów 8:6. Na blogu, nieco odmiennie niż na FB, głosy oddawano na więcej projektów – 3, 7, 8, 10, 12, 13 i 15. Dominowały jednak dwie dokładnie te same propozycje (3 i 8), ale wynik końcowy był odwrotny – zwyciężyła praca nr 8, stosunkiem głosów 18:14

Po zsumowaniu obu wyników głosowania Vox Populi ogłaszam za zwycięzcę projekt nr 8, autorstwa Krzysztofa Malika,  który wygrał stosunkiem głosów 24:22 z projektem nr 3.

„Zawieszona kawa”, autor Krzysztof Malik.

Gratuluję i uprzejmie proszę autora nagrodzonej pracy o  podanie adresu wysyłkowego.

Są już kolejne plany książkursowe, zatem do następnej zabawy projektowej zapraszam już teraz, szczególnie tych co przegapili termin i niestety nie wzięli udziału w tej edycji.

książkurs nr 5 – głosowanie

Termin nadsyłania prac na książkurs nr 5  „zawieszona kawa” minął i tym samym zmierzamy do finału.

Wpłynęło 15 projektów znaków, które zgodnie z regulaminem poddaję pod głosowanie Vox Populi, czyli Was.

Możecie głosować tutaj, w komentarzach, lub na Facebooku, głosy zostaną zliczone i wygra oczywiście ten, kto zgromadzi największą ich liczbę. Swój głos oddam na końcu, na wypadek sytuacji ex aequo. Wystarczy podać sam numer pracy, ale komentarze naturalnie mile widziane.

Zaczynamy głosowanie. Macie czas na oddanie głosu do 25 kwietnia 2013.

Uwaga! w związku z próbami nabijania głosów, z jednego IP, proponuję głosującym zastanowić się, czy warto na takie sztuczki tracić czas – zakwalifikuję tylko 1 głos.

wieści książkursu nr.5

W książkursie nr.5 „zawieszona kawa” zostało już tylko 5 dni do końca terminu nadsyłania prac.

Do puli nagród doszła książka Davida Areya „Logo Design Love” ufundowana przez portal Dobre Wiadomości.

Przypomnę, że są także dwie inne nagrody książkowe:

ofiarowana przez Andrzeja Gołąba oraz

ofiarowana przez Pawła Tkaczyka.

Bardzo dziękuję ofiarodawcom za wsparcie nagrodami książkursowej zabawy.

Stan prac na dzień dzisiejszy: 6 + 4