Rybka kulturalna

Dzień Dziecka więc małe co nieco o dziecinnych błędach.

1.
Skoro już wywołałem, przy okazji Radomia, temat  braku myślenia, tym razem projekcik znaku dla Gdańska, nie realizowany na szczęście, z konikiem morskim jako sygnetem. Autorce, a może strategowi, nie chciało się widać zrobić prostej kwerendy po źródłach, opierając się na prostych skojarzeniach – Gdańsk > morze > ryby. To i rybę wsadziła. Nietypową fakt, ale ważne że formę ma bardzo ciekawą. Tyle, że wsadziła taką rybkę, której w Bałtyku nie uświadczy, ale to drobiazg. A co, miała wsadzić flądrę w logo? Dobrze że choć ryba, a nie słoń, morski naturalnie.

Inna sprawa co ma rybka do Stolicy Kultury? No ta to prawie pegaz, morski… rybka lubi pływać… kultura to pojęcie nieogarnione, jak morze, i płynne… może… Na blogu tej samej agencji znalazłem takie oto 2 cytaty pasujące jak ulał, jako podsumowanie:

Grafika i wizerunek mają ogromne znaczenie, same jednak nie sprzedają… Za nimi musi kryć się treść, przesłanie.

i drugi

… nazwa i grafika mogą mieć kolosalne znaczenie i nie można ich lekceważyć. Jeśli już coś robić – należy to zrobić porządnie.

Święte słowa.

2.
A oto przykład namingowego strzału w stopę w gastronomii – Kupska. Przykład na brak analizowania warstwy skojarzeniowej. Nie jest niestety usprawiedliwieniem odnazwiskowa prowieniencja nazwy. Jedne nazwiska się nadają, inne nie, czasem jest to kwestia właśnie kontekstu, w jakim taka nazwa występuje.

Ta akurat nazwa, w tym akurat kontekście, jest wyjątkowo „smakowita”. No i ten, podkreślający ową smakowitość, zestaw kolorków.
Smacznego.

PS. podziękowania dla Wędkarza za link do rybki.