Ba, o tym czy wzięli udział możemy się nie dowiedzieć skoro podają ksywki. Z drugiej strony znani mogą nie chcieć się podkładać jakby nie było wielkiemu koncernowi lub zabawa ich nie bawi… po prostu :)

Hm… trudne pytanie Endi, bo każdy przypadek jest inny. Generalnie dozwolony jest pastisz, ale jak sam wiesz granica jest cienka. W tym wypadku mamy krytykę poczynań koncernu przez pastisz, wytykanie mu niespójności wizji firmy z realiami, mające pokrycie w faktach. Jasne że tego typu pastisze uderzają w wizerunek firmy, ale każda krytyka, uzasadniona czy nie w niego uderza i firmy starają się przed tym bronić, co nie znaczy że mogą wszystko. Każdy ma prawo do krytyki, zatem twórca też, a sposób jej wyrażania jest adekwatny do jego warsztatu. Nie widzę w tym nic złego, co nie znaczy że popieram każde kombinowanie cudzym znakiem.

Piszesz:

Z jednej strony mamy zapewne mocne obwarowania prawne, ale z drugiej wolność słowa, rzekłbym artystyczną… Zdaję sobie sprawę, że istnieją pewne granice, których nie powinno się przekraczać, jednak jestem zwolennikiem pełnej wolności twórcy.

a co to znaczy pełna wolność twórcy? Nigdy twórcy, i nie tylko oni, nie mieli pełnej wolności, i nic nie wskazuje by to się zmieniło. Pełna wolność to anarchia, a my żyjemy jednak w unormowanym tak czy inaczej świecie, ze swoimi prawami, kanonami, tabu i co tam jeszcze kto chce, także indywidualnym obwarowaniem naszym wychowaniem, kulturą i doświadczeniem.

Pani Nieznalska na ten przykład, została uniewinniona. Wiem, że porównanie nie jest zbyt trafne, ale przywołuję je, żeby podkreślić, iż dorośli, dojrzali ludzie, powinni nie mieć problemów z odbiorem nawet najbardziej kontrowersyjnej sztuki. Co Pan o tym myśli?

Myślę że dorośli ludzie nie powinni mieć także oporów przed innością, rozumieć to co czytają i jeszcze parę innych rzeczy powinni….

Zapytam jeszcze, czy Pan także miał i może ma jakieś pomysły takich „antyznaków”, a być może nigdy Pan o nich nie wspominał? Hę? ;-)

Po pierwsze nie nazywałbym tego „antyznakami”, bo to jednak znaki są, tylko z innym celem oddziaływania. Kilka takich popełniłem, sobie a muzom, i leżą w szufladzie, i niech tak zostanie. Do prześmiewania i kpiny wolę rysunek satyryczny.