skoro napisałeś że brak ci reklamy w tej identyfikacji, to mam wrażenie że nastąpiło pomylenie pojęć czym identyfikacja est, a czym reklama, jakiego kontekstu potrzebuje identyfikacja a w którym momencie reklama powinna ją wspierać. A przede wszystkim pytanie podstawowe – do czego służy identyfikacja ? Niestety nie jesteś odosobniony w tym zamieszaniu pojęć i granic i stąd otaczające nas „ładne” znaki :)

Hm… a co to znaczy przy analizowaniu „okropny”? to bachor niegrzeczny??
ale… powtórze tu to co juz wypisałem na GL:
Przyjmijmy proste założenie był konkurs dość obfity, wiec zakładam że brali udział w dużym stopniu fachowcy. Skończył się niczym i trzeba znaleźć fachowca który nie tylko dobrze to zrobi, jest rozeznany w tym co było, co proponowano, ale i jest świadom obciążenia trudnością z jaką przyjdzie się mierzyć. Trudnością w postaci tej wiedzy ale i omijania wszelkich możliwych nawiązań do tego co zna. To niestety wymaga dużej odwagi. Kto w takim razie jak nie juror, ano można zlecić innej uczelni,pracowni, firmie (niepotrzebne skreślić) czy to będzie mniej spiskogenne? ani na jotę. Zamiast „konfliktu interesów”, swoją drogą jaki jest konflikt wykładającego profesora z jego projektem komercyjnym, będzie „kumoterstwo, układy itp.” Krótko mówiąc, a opieram tę konkluzję na wielu dyskusjach w temacie, wyjścia są dwa, jak zawsze, 1. prowadzić konkursy do usranej śmierci, aż na kolejny nie wpłynie żadna praca, wtedy nie będzie ataków. 2. zrezygnowanie na zawsze z jakiegokolwiek logo i identyfikacji. Każda inna forma rozwiązania zawsze zrodzi podejrzenia o spisek :)

Co do podważania oryginalności, wybacz, ale jeden z nas ma problem z rozróżnianiem, to pewne, a po drugie poczytaj sobie http://www.alw.pl/?s=plagiat może będziesz mniej kategoryczny ale za to będziesz wiedział więcej :)

Też mnie zastanawia to zasłanianie się ochroną danych, niestety ktoś tu naciąga makaron na uszy.
Co do tego cytatu:

„- Ludzie żartują po kątach, że znak kojarzy im się z męskimi genitaliami – mówią Malwina Święcicka i Katarzyna Zacharzewska, studentki Wydziału Instrumentalnego.- Na jednym ze społecznościowych portali pojawiła się nawet nowa wersja logo. Z jeszcze jednym kółkiem obok kreski – dodają.”

Wypada spuentować, stwierdzeniem które już raz napisałem, jakie doświadczenia takie skojarzenia.

za to podoba mi się ten cytat:

„- Znak, który nie wzbudza emocji, nadaje się jedynie do identyfikacji pieluch. Ten kojarzy się ze sztuką – przekonuje Klimek. „

coś w tym jest chyba :)

PS Marcinie, najbardziej zastanawia mnie że zostawiłem dwa pozytywne komentarze, link który podałeś, i nie widzę żadnego… ?

Pawle tylko zastanów się czyjej pracy, bo na razie nie widzę by Drewinski jakoś angażował się w temat dyskusyjnie :) ta sprawa toczy się poza twórcą.

przyznam żeś zbił mnie z tropu, bo nic nie kojarzę – czemu miałbym szukać jakichś kolejnych argumentów i o co chodzi z przemilczaniem?

znam, widziałem, t nie jest dobry znak, raczej pomysł do ostrego popracowania.

Pewnie nawet jeszcze lepszy, bo nie byłoby tego kontekstu pokonkursowego :)

No i niewykonalne stało się wykonalne, jak namieszać sobie w głowie i próbować mieszać innym, ano wystarczy sięgnąć do słownika i zacytować, bezkrytycznie, bez oglądania się na terminologię danej branży, fakt czasem dziwną, ale zawodową i stosowaną. Ładny cytat o sygnecie, ale już takiego faktu skąd ten „sygnet” wziął się w książce, od czego, w definicji nie wyczytał, a sam nie poszukał, nawet szukać nie trzeba było, cytuję „Sygnet – znak”.

Na dodatek, rzeczywiście trzeba złej woli, by uważać, że są mieszane, poza pokutującym zamiennie logo/logotypem, ale i tu polecam sięgnięcie do wcześniejszych wydań słownika PWN, gdzie logo w ogóle nie istniało. A określeń, o których nie wspomniał, więcej jest, choćby takie „godło”, które nb. też znak znaczy. Terminologie zawodowe ucierają się wraz ze zmianami branży i na jej użytek, próbują definiować/redefiniować nowe obszary. Słowniki i inne kompendia zauważą to czasem po ładnych paru latach, czasem dopiero w momencie gdy terminu zaprzestano używać lub zmienił swe znaczenie. W obszarze identyfikacji wizualnej, tak, tak, identyfikacji, bo tak przyjęła branża w Polsce tłumacząc angielskie corporate identity, nie konsultując z Kopalińskim, tych określeń pojawia się dużo i pewnie połowa legnie w zapomnieniu, a inne przejdą mutacje. Również język literacki zmienia się pod wpływem potoczności co łatwo sprawdzić, jak się chce, i pomimo braków w słownikach językoznawcy co i rusz dopuszczają używanie takiego, czy innego słowa.

Smutne jest jedno, skoro o edukacji była mowa, uczenie się formułek raz i na całe życie, ale to może dobre było w dawnych dobrych czasach (kiedy to było?), choć i tu mam wątpliwość, bo postęp wymusza zmiany, zawsze, choć czasem powoli, to niestety trzeba być na bieżąco z dynamiką zmian i jej wpływem również na terminologię. Czasem można też wziąć w tym czynny udział.

Na razie, trawestując, zdrowy rozsądek, się kłania, bez przekraczania granic ignorancji i śmieszności.

PS. Dziw, że nie oberwałem, za ukutą „księgę znaku” :)